O bogactwie kulturowym regionu decydowało długo zróżnicowanie etniczne: na południu, w górskich dolinach Beskidu Niskiego i wschodniej części Beskidu Sądeckiego, mieszkali Łemkowie. Po powojennych przesiedleniach pozostało ich niewielu, choć część z czasem powróciła do swych górskich wiosek z charakterystycznymi chatami (chyżami) i filigranowymi drewnianymi cerkiewkami. W wielu miastach i miasteczkach, a nawet w niektórych wsiach, obok Łemków lub Polaków mieszkali Żydzi. Niestety, w czasie II wojny światowej straszliwy los zgotowali im niemieccy okupanci, dokonując zagłady niemal całej społeczności żydowskiej. Dziś można zobaczyć już tylko nieliczne ślady ich dawnej obecności w postaci synagog i kirkutów (cmentarzy). Lecz na tym nie kończy się zróżnicowanie kulturowe regionu: mieszkający tu Polacy nie są grupą jednolitą. Choć dawna kultura ludowa na co dzień niemal zanikła, do dziś kultywują ją zespoły regionalne, można też zapoznać się z jej przejawami w muzeach skansenowskich, przede wszystkim w Sądeckim Parku Etnograficznym. A na ziemiach sądeckiej i gorlickiej mieszkało kilka znacznie różniących się od siebie grup etnograficznych: Górale Sądeccy, Lachy Sądeckie, wreszcie Pogórzanie. Nie można też zapomnieć, że odmienne obyczaje mieli mieszkańcy małych galicyjskich miasteczek. Wreszcie powiew nowoczesności i inności wprowadzały beskidzkie uzdrowiska, do których zjeżdżali kuracjusze z dalekich stron, niosąc nowe wzorce kulturowe.